Stotteren

Tussen het tweede en zesde levensjaar kan je kind beginnen met stotteren of haperen. Bij sommige kinderen bestaat het stotteren voor een korte periode, het zogenoemde ontwikkeling stotteren. Naarmate je kind ouder wordt, is de kans kleiner dat hij/zij er ‘over heen groeit’.

Maak kennis met Jannie

Onze logopedist Jannie Postma is gespecialiseerd in het signaleren, onderzoeken en behandelen van stotterproblematiek.

‘Tijdens het onderzoek bekijk ik elke situatie en ieder kind in zijn of haar geheel. Wat is de grootste trigger die er elke keer voor zorgt dat het stotteren verergerd. De triggers zijn bij ieder kind anders en daar pas ik altijd het behandelplan op aan. Tijdens de behandeling zijn ouders een ontzettend belangrijke schakel. Ik werk ook veel samen met andere disciplines zoals de leidsters van de peuterspeelzaal en leerkrachten om een zo optimaal mogelijk resultaat uit de behandeling te halen.’

Informatie over stotteren

Als je kind stottert heeft hij/zij een zwakke schakel in de timing en organisatie van de spraakbewegingen. Dit kan erfelijk bepaald zijn.

Het stotteren kan extra uitgelokt worden door verschillende factoren zoals:

– Woede, enthousiasme, verdriet of andere (heftige) emoties
– Een snel of juist traag verlopende taalontwikkeling
– Spanningen (bijvoorbeeld rondom feestdagen zoals verjaardagen, sinterklaas o.id.)
– Spreekdruk (spreken in de kring of tegen onbekenden)
– Articulatietherapie (veelvuldig oefenen van klanken)

Dit zijn geen oorzaken van stotteren! Er zijn 3 verschillende “kernstotters”

– Herhalingen: Je kind herhaalt delen van een woord. Voorbeelden: /gister gi-gi-ging ik spe-spe-spelen met het lie-lie-lief-lief-liefste konijn van de wereld/.
– Verlengingen: Je kind verlengt klanken in een woord. Voorbeeld: /gisssster ging ik ssssspelen met het lieffffste konijn vvvvan de wwwereld/.
– Blokkades: je kind blokkeert, blijft hangen op een bepaalde klank van een woord. voorbeeld: /G-ister ging ik spelen met het liefste K-onijn van de W-ereld/.

Vaak ontwikkelen kinderen reacties op het stotteren. Je kind kan meer kracht gaan zetten tijdens het spreken, extra bewegingen of geluid maken, een ander woord noemen of steeds opnieuw beginnen met praten. Het komt ook voor dat kinderen helemaal niet meer spreken en spreeksituaties gaan vermijden.

Zoals hierboven is beschreven is het merkbaar dat innerlijke en uiterlijke spanningen vaak hoog op kunnen lopen. Dit kan al op hele jonge leeftijd gebeuren. Deze spanningen versterken elkaar en kunnen het stotteren in stand houden. Om deze reden werken Lise-Marije en Jannie tijdens de behandeling van het stotteren soms samen.

Jannie: “Wanneer (innerlijke of uiterlijke) spanning een grote rol spelen tijdens het stotteren is de samenwerking met Lise-Marije erg waardevol.”

Lise-Marije benadert de behandeling middels adem- en ontspanningsoefeningen. Door de beweging van het skelet te veranderen, wordt er meer ruimte en ontspanning gecreëerd in het lichaam en kan een ruimere en bredere ademhaling ontstaan.

Lise-Marije: “Samen met jou/jouw kind onderzoek ik middels verschillende instructies wat het effect van ontspanningsinstructies kan zijn op de ademhaling. Als hier verandering merkbaar is, dan zou de ontspanning effect kunnen hebben op de ademhaling en de ademhaling op het stotteren.”

Bekijk hier de Screenings Lijst Stotteren (SLS) →

De Screeningslijst Stotteren kunt u als ouder invullen om een te kijken of therapie wenselijk is. Natuurlijk kunt u bij twijfel en vragen altijd contact met ons opnemen.